trochę pokręconej, ale życzliwej dla świata. Po prostu, jak już się w coś zaangażuję, to oddaję się temu bez reszty. Ot i cała „przeklętość”.

J.W.: Przed czym przestrzegałbyś autorów dopiero startujących w literaturze, gdyby przyszli do Ciebie po jakąś radę?

K.Ś.: Przed pośpiechem.

J.W.: A co powiedziałbyś młodemu poecie, gdyby taki zapytał Cię, co jest w pisaniu najważniejsze?

K.Ś.: Szczerość. Ale kim ja jestem, żeby wypowiadać się na ten temat. Jak śpiewa Waglewski z synami na ostatniej płycie: „Nie mam na to żadnej rady, ja nie umiem dawać rad. Sam się topię w swoich wadach, sam się składam z samych wad.” Tyle.

J.W.: Dziękuję Ci bardzo za rozmowę.


2008