Osiem lat różnicy między nimi dwoma
To wydaje się teraz odległość niezmierzona
I gdy widzę mężczyznę, co trwał jak w pancerzu,
Odrzucał wszelką pomoc, na myśl o niej się jeżył,
A teraz cały dzień pod opieką, w fotelu,
Czy pokonując długie schody z przyjacielem,
Który go kocha i prowadzi krok po kroku,
Delikatnie, pewnie, stale u jego boku,
W wysiłkach, by dojść na dół, przy każdym zachwianiu,
W próbach, by dopełnić łuk ruchu, mocno stanąć
Jakby miał dawny zapas siły, myślę wtedy
Jak prowadzony był przez chłopca stary Edyp.