Krzysztof Ciemnołoński
urodzaje
oto przewlekłe dzieci rzucone z łona ziemi
w harmonię ławic w wodzie mamy pojemniejsze ciała
dumnie nosimy ciężkie piersi z wodorostów i światła
a śmierć ma jeszcze znaczenie gdy znaczy tyle

co koniec chwała naturze że jest tak kurewsko obojętna
dla światów które nie nadejdą choć jesteśmy bardziej
przed lub w trakcie przecierając pamięć w dawne rejestry
przejść (szklane góry) a postacie z fotografii to często
więcej niż sny ciemne łąki ciemne łona byle dalej
od skupisk pisze się pleśń pieśń przeludnień

istnieją sensacje o których nie śnimy ani śladu histerii
póki dochodzimy na zapas bierz zamach za nas
 er
 mono
Krzysztof Ciemnołoński
fot. mariusz wiśniewski


Krzysztof Ciemnołoński - eskalacje


moje wiersze w "neurokulturze"
- www.neurokultura.pl

mój wiersz w "instynkcie"
- www.instynkt.wordpress.com

moje wiersze w "zeszytach poetyckich"
- www.zeszytypoetyckie.pl


mój blog:
http://www.polakog...
portal muzyczny, dla którego piszę:
http://www.bat-cav...
mój last.fm (pokaż czego słuchasz a powiem ci kim jesteś):
http://www.lastfm....


Hosted by Onyx Sp. z o. o. Copyright © 2007 - 2024  Fundacja Literatury w Internecie