Przejścia Altamiry

dzikie ostępy, których nie
da się zmienić w ogród

Z. Bauman

*

na zielonej łące ktoś odkopał zasypaną
ziemiankę. wypuścił ciemność i zgasił

światło

*

z fundamentu wybierasz mały kamień
kiedyś ktoś dotykał mnie tak samo jak

ty

*

siedziałem w kiblu i czytałem o olśnieniu
ktoś zagasił światło. ciemność zbudowała

przestrzeń

*

szybuje przez okno i zawiaduje chmurami
z naszej strony wygląda to tak jakby miała

kataraktę

*

pod wyschniętym drzewem ktoś palił nocą
ognisko. rankiem z pogorzeliska wychodzą

pająki


*

widełki potoków odbijają ławice błysków
ukazuję i ukrywają pomiędzy kamieniami

dna

*

proszę zapalić światło krzyczymy
pozostało dwie godziny. pakować

się!