Paweł Sarna
Samotny czerwony żagiel



i gdybym wchodził,
gdzie piołun i grz±sko – gdybym się nie bał
to mógłbym pewnie
także nie tęsknić
i swoich zmarłych miałbym
w zieleni i g±szczu
– to miałbym ¶wiatło
pod stopami nad sob±
żagiel
zrobiony
z twojego żoł±dka

i wykorzystałbym twoj± tęsknotę

by płyn±ć – gdzie skały ostre jak oset
koszone przez morze
– płyn±ć szybciej i mógłbym kierować się
twoim głodem

który żoł±dek pamięta
pamięta i obręcz
mógłbym tę obręcz

przecinać na wodzie
i gdybym jeszcze nie zaznał tęsknoty –
choć byłbym
jak oset
jak oset mocny
– byłbym nikim

bo przecież o tym
¶piewaj± mosty.


 Epoka
 Ruskie
Paweł Sarna (stylizowany na Jerzego Połomskiego)
fot.


"Biały OjczeNasz" (Kraków 2002)
"Czerwony żagiel" (Kraków 2006)
"Przypisy do nico¶ci. Poezja Zbigniewa Bieńkowskiego" (Mikołów 2010)






Hosted by Onyx Sp. z o. o. Copyright © 2007 - 2024  Fundacja Literatury w Internecie