Joanna Borzęcka
Ale właściwie, to o czym chcesz pisać?
Woda, co chce wracać
do kranu, a zsuwa się strużką i ledwo po zlewie.
Jama, stąd do tamtąd, w tej skale,
tak wielka, że mogła ją tylko wydrążyć
nieskończenie łagodna samotność.

Jak nieskończenie samotny jest trzylatek,
kiedy zatrzaskuje się w pralce?
I na ile łagodna jest jego pięcioletnia siostra
kiedy, by ktoś mu otwarł, nie prosi
ani żadnych rodziców nie budzi?

Na tyle samo, na ile jest łagodna
pościel z folii, co nieskończenie kołysze
noworodka samotnie. Bo w Odrze.
taki wrzesień (2018)
fot. Selfie


Slalom Songs
strona katalogowa Wystawy Fotograficznej




do luknięcia i kliknięcia z wystawy tu część zdjęć:

http://www.wbp.poz...

http://www.poezja....

http://poewiki.vot...

http://piotrwiktor...


Hosted by Onyx Sp. z o. o. Copyright © 2007 - 2024  Fundacja Literatury w Internecie