Marcin Orliński
Marcin Orliński (ur. 1980) - poeta, prozaik, krytyk literacki. Wydał tomy wierszy "Mumu humu" (Kraków 2006), "Parada drezyn" (Łódź 2010), "Drzazgi i śmiech" (Poznań 2010), "Tętno" (Łódź 2014), "Środki doraźne" (Poznań 2017), "Późne słońce" (Lusowo 2023), zbiór krótkich utworów prozatorskich "Zabiegi" (Poznań 2014) oraz książkę krytycznoliteracką "Płynne przejścia" (Mikołów 2011). Publikował m.in. w "Gazecie Wyborczej", "Rzeczpospolitej", "Newsweeku", "Tygodniku Powszechnym" i "Twórczości". Obecnie pracuje jako zastępca redaktor naczelnej w kwartalniku "Przekrój". Laureat Nagrody im. Adama Włodka (2016). Nominowany do Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego Orfeusz za tom "Środki doraźne" (2018). Jego wiersze były tłumaczone na języki angielski, niemiecki, francuski, szwedzki, rosyjski, ukraiński, czeski i słoweński. Mieszka w Warszawie. Oficjalna strona: www.marcinorlinski.pl.
Okno
Co do gwiazd, owszem, lubię na nie patrzeć.
Zwłaszcza po takim dniu jak ten. Po dniu jak psu

z gardła, jak pognieciona gazeta. Okno wielkie,
rozwarte na oścież, przywraca mnie materii.

W niebieskich rejestrach nie znajdzie się miejsce
na dzisiejszą awanturę w urzędzie ani coraz większą

odrazę do własnego odbicia w lustrze. Gazeta
prostuje się i kurczy do punktu. Tysiące białych

punktów jako dowód na bezcelowość człowieczych
działań
, taką dysertację napisać. Albo: Milczenie

nieba, a także płynące stąd pożytki dla mniej
i bardziej nieszczęśliwych mieszkańców planety
.
Dziennik
25-10-14 22:16
Marcin Orliński, Warszawa 2014
fot. Inka Radomska


Parada drezyn, Łódź 2010
Drzazgi i śmiech, Poznań 2010
Tętno, Łódź 2014
Środki doraźne, Poznań 2017
Późne słońce, Lusowo 2023




marcinorlinski.pl


Hosted by Onyx Sp. z o. o. Copyright © 2007 - 2024  Fundacja Literatury w Internecie