Kamila Pawlu¶
ułożona i doprana
¶niło mi się życie cudze, w którym uporczywie
grałam na zwłokę – przy odrobinie wysiłku dawało się je nawlec,
kredk± poci±gałam kontury, wystawiałam sondę ust.
układałam się w kostkę, dopierałam się w kostkę. co¶ wzbierało,
gęstniało, alchemiczne procesy życia przeciwko życiu. miernicy
tętna i czasu, komornicy zaległych spraw stawali nade mn±:
przepraw się przez siebie, przepraw swoje oczy, inaczej nie zostaniesz
powiększona, nie zostaniesz sprostowana, ramiona ci nie wyrosn±,
usta wyschn±, serce zostanie rozbite, dzielnice przepoczwarzone.
¶niło mi się życie cudze, w którym kwerendowałam w segregatorach
z żałob± kawy na języku.
 łacha
Kamila Pawlu¶
fot. JW


"Rybarium" (2008)
"Klaustrofobia na wynos" (2012)






Hosted by Onyx Sp. z o. o. Copyright © 2007 - 2024  Fundacja Literatury w Internecie